iyilikten maraz doğar

başlığın kendisi tanım niteliğindedir. maraz: dert,sorun

İnsanı deli eder bu tipler. Olayı anlatıyorum. Müdür işi olduğu için okulu kim açacak diye gönüllü aradı, müdürümle sorunlu olduğum için yanaşmadım. Sonra kimse de yanaşmadı, ben de dışarıda kalmayalım diye okulu açmayı kabul ettim. Bu da bir teşekkür ediyor anlatamam. Sabah geldim, anahtarı sokuyorum deliğe ama açılmıyor. Bana kalkmış yanlış anahtarı vermiş efendimiz. Arayıp durumu söylüyorum, saçma sapan tarifler verip şöyle aç böyle aç diyor. Lan sanki 40 yıllık hırsızız da dediği yöntemlerle açabilelim... Neyse 3 kişi denedik açamadık, okul kapısı da öyle uyduruk bir kapı ki kendi ev anahtarlarımı bile denedim, belki açılır diye. Eve gitsek görev saatleri içinde görev yerinde bulunmamaktan soruşturma yiyeceğiz, bizde bahçede oturduk. Az önce beni aradı, karşımda insan bekliyorum ben, çünkü salağım . Adam bildiğin kin kusuyor. Neymiş biz bilerek okul kapısını açmamışız, onu zora sokmak için bahçede oturmuşuz, yoksa kapı çok kolay yollarla bile açılabilirmiş de görevden sorumluluktan kaçıyormuşuz vs vs. Lan sanki ben okul bahçesinde sokak köpeği gibi oturmaktan çok memnunum, sabahtan öğlen 1 e kadar götümüz yamuldu. Neredeyse bilerek yanlış anahtarı aldın diyecek... Ben durumu anlatmaya çalışıyorum ama zerre dinlemiyor. En son bende dinlemeden aklımdakileri söyleyip iyi akşamlar deyip telefonu kapattım Neyse yarın olay var, inanılmaz doluyum ve sinirliyim, bana şans dileyin inşallah içimdeki çirkef çıkıp da saç baş daldırtmaz bu adama.

İnsanoğlunun yapılan tüm iyilikleri balık hafızasına atıp sonra silmesi, en ufak hatayı da lev-i mahfuzda kaderin kaydedilmesi gibi kayıt altına alması. (bkz: İnsanlardan soğuma sebepleri) Üstüne bu da yetmeyip bir de seni düşman bellemeleri yok mu ki bu en sevdiğim.

Yaptığım iyiliklerden apayrı bir deniz oluştu. Böylece olası maraz durumlarında daha az inciniyorum. Bazen de aileme dönüp neden “Sana taş atana sen gül atacaksın.” gibi bir anlayışla evlat yetiştirdiklerini de soruyorum.

Aslında maraz iyilikten değil de iyiliği yapacağın kişiyi doğru seçememekten kaynaklanıyor. Maalesef iyi insanlar hiçbir ayrım yapmadan çevrelerine iyilik saçıyorlar ama herkes iyiliği haketmiyor. İyilik, bazı insanların bünyesine gerçekten ağır geliyor ve bu yüzden karşılığı nankörlük oluyor. İşte böyle olunca iyilikten bile maraz doğuyor. Ya iyilik yapıp denize atacaksınız ya da birisine iyilik yapmadan önce bu insanın bunu hakedip etmediğini iyice düşüneceksiniz.

salt kötülüğün akrep oluşunu haykıran tespit. örnek bunun için illa videoya gerek yok bu arada. şuraya iki görsel bıraksam içiniz ürperir "ulan bu dünyada sahiden çok doyumsuz bir kötülük var." hissiyle. hatta bırakayım. sizi bilemem, ben bunları unutamıyorum; gorsel - 1 gorsel - 2